کد مطلب:313790 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:232

بر کرانه ی وفا
فاطمه كلابیه بنا به نقل تاریخ دومین یا سومین همسر علی بن ابی طالب علیهماالسلام بوده است. آنچه در زندگی مشترك این دو بزرگوار مطرح است حس وفاداری به یكدیگر و احترام متقابل می باشد.

وقتی عقیل به خواستگاری ام البنین برای مولایش علی بن ابی طالب علیهماالسلام آمد با حزام بن خالد، پدر او، در این باره صحبت كرد و «حزام» با كمال صداقت و راستگویی گفت: «شایسته ی امیرالمؤمنین یك زن بادیه نشین با فرهنگ ابتدایی بادیه نشینان نیست. او با یك زن كه فرهنگ بالاتری دارد باید ازدواج كند و این دو فرهنگ با هم فرق دارد.»

عقیل پس از شنیدن سخنان وی گفت:

امیرالمؤمنین از آنچه تو می گویی خبر دارد و با این اوصاف میل به ازدواج با او دارد.

پدر ام البنین از عقیل مهلت خواست تا از مادر دختر، ثمامه بنت سهیل، و خود دختر سؤال كند و به او گفت:

«زنان بیشتر از روحیات و حالات دخترانشان آگاه هستند و مصلحت آنها را بیشتر می دانند.»

وقتی پدر ام البنین به نزد همسر و دخترش برگشت دید همسرش موهای ام البنین را



[ صفحه 72]



شانه می زند و او از خوابی كه شب گذشته دیده بود برای مادر سخن می گوید:

«مادر خواب دیدم كه در باغ سرسبز و پردرختی نشسته ام. نهرهای روان و میوه های فراوان در آنجا وجود داشت. ماه و ستارگان می درخشیدند و من به آن ها چشم دوخته بودم و درباره ی عظمت آفرینش و مخلوقات خدا فكر می كردم. در مورد آسمان كه بدون ستون بالا قرار گرفته است و همچنین روشنی ماه و ستارگان... در این افكار غرق بودم كه ماه از آسمان فرود آمد و در دامن من قرار گرفت و نوری از آن ساطع می شد كه چشمها را خیره می كرد. در حال تعجب و تحیر بودم كه سه ستاره ی نورانی دیگر هم در دامنم دیدم. نور آنها نیز مرا مبهوت كرده بود. هنوز در حیرت و تعجب بودم كه هاتفی ندا داد و مرا با اسم خطاب كرد من صدایش را می شنیدم ولی او را نمی دیدم گفت:

«فاطمه مژده باد تو را به سیادت و نورانیت به ماه نورانی و سه ستاره ی درخشان پدرشان سید و سرور همه ی انسانها است بعد از پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله و سلم و اینگونه در خبر آمده است».

پس از خواب بیدار شدم در حالی كه می ترسیدم. مادرم! تأویل رؤیای من چیست؟!» مادر به دختر فهمیده و عاقله ی خود گفت:

«دخترم رؤیای تو صادقه است ای دختركم به زودی تو با مرد جلیل القدری كه مجد و عظمت فراوانی دارد ازدواج می كنی. مردی كه مورد اطاعت امت خود است. از او صاحب 4 فرزند می شوی كه اولین آنها مثل ماه چهره اش درخشان است و سه تای دیگر چونان ستارگانند.»

پس از صحبتهای دوستانه و صمیمانه ی مادر و دختر، حزام بن خالد وارد اتاق شد و از آنها در مورد پذیرش علی علیه السلام سؤال كرد و گفت:

آیا دخترمان را شایسته ی همسری امیرالمؤمنین علیه السلام می دانی؟ بدان كه خانه ی او خانه ی وحی و نبوت و خانه ی علم و حكمت و آداب است اگر او را «دخترت را» اهل و لایق این خانه می دانی - كه خادمه ی این خانه باشد - قبول كنیم و اگر اهلیت در او نمی بینی پس نه؟

همسر او كه قلبی مالامال از عشق به امامت داشت گفت:



[ صفحه 73]



ای «حزام» به خدا سوگند من او را خوب تربیت كرده ام و از خدای متعال و قادر خواستارم كه او واقعا سعادتمند شود و صالح باشد برای خدمت به آقا و مولایم امیرالمؤمنین علی علیه السلام پس او را به علی بن ابی طالب علیهماالسلام، مولایم، تزویج كن. [1] .

ام البنین از شخصیتهایی بود كه این طهارت را داشته و همواره در رفتار و كردار خویش راه صحیح و مناسب را پیش می گرفته است و از این رو رؤیای او به این زیبایی لباس واقعیت و حقیقت می پوشد و چهار پسر برای سید عالمیان علی علیه السلام می آورد كه یكی قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام می شود و دیگران نیز ستارگان آسمان ولایت و امامت هستند.

اینگونه ازدواج آسمانی این دو بزرگوار صورت می گیرد و در طول زندگی مشترك همواره اطاعت و احترام و تكریم و ملاطفت در مورد فرزندان علی علیه السلام از سوی ام البنین مشهود بوده است.

در هنگام شهادت مولای متقیان حضرت علی بن ابی طالب علیهماالسلام فرزند بزرگ ام البنین، عباس بن علی علیهماالسلام كمتر از 15 سال سن داشت و همراه با برادرانش كه كوچكتر از وی بودند در دوران كودكی پدر بزرگوار خویش را از دست داده و غبار یتیمی بر سیمایشان نشسته بود.

این زن فداكار و ایثارگر جوانی و نیروی خویش را صرف تربیت و حفظ فرزندان خانه ی ولایت نموده و چونان گذشته خود را وقف فرزندان فاطمه ی زهرا سلام الله علیها می كرد و بسان مادری مهربان و دلسوز در خدمت آنها بود.

وفاداری ام البنین علیهاالسلام به همسر بزرگوار خویش به حدی است كه پس از شهادت حضرت علی علیه السلام با آنكه جوان بود و از زیبایی ویژه نیز برخوردار بود تا پایان عمر ازدواج نكرد و همسر دیگری را اختیار ننمود. این همسر شهید ایثارگونه به تربیت فرزندان علی علیه السلام مشغول بوده و بذر عشق و محبت و ایثار در وجود آنها می افشاند.



[ صفحه 74]




[1] مولد عباس بن علي عليهماالسلام، محمدعلي الناصري، صص 38 - 36.